Ég er sjálfbær, framtíðarmiðaður og þverfaglegur hönnuður frá Ítalíu.
Eftir BA í arkitektúr við IUAV í Feneyjum og MA í innanhússhönnun í Politecnico di Milano, flutti ég til Shanghai til að vinna með Alberto Caiola Studio, margverðlaunuðu fyrirtæki sem sérhæfir sig í innréttingum. Í byrjun árs 2019 ákvað ég að yfirgefa óreiðu- og menguðu kínversku borgina og halda til Reykjavíkur í algjörlega gagnstæðan lífsstíl þar sem ég byrjaði að vinna sjálfstætt sem innanhúss- og vöruhönnuður.
Rétt eftir námið í arkitektúr í Feneyjum fann ég að ég þyrfti að læra eitthvað meira skapandi með færri hömlum og reglum. Því flutti ég til Mílanó til að læra innanhússhönnun og þá byrjaði ástríða mín fyrir hönnun í alvöru.
Hvernig myndir þú skilgreina þinn stíl? Hvers konar hönnun heillar þig?
Ég vil ekki festa mig við einn ákveðinn stíll í verkefnum mínum vegna þess að hvert þeirra hefur sína eigin sál og hlutverk: Þau líta öll öðruvísi út og þau þurfa að líta öðruvísi út. Þess vegna hanna ég rými fyrir fólk sem hefur mismunandi lífstíl og þarfir og eitt af áherslum mínum er að hlusta vel á óskir þeirra. Verkefnin mín eiga það sameiginlegt að þau eru djörf, einföld, framsýn og þegar það er mögulegt, sterk og innihaldsrík.
Hvað/hver veitir þér helst innblástur?
Ég skanna allt sem ég sé þegar ég geng, hleyp eða ferðast: heimurinn þarna úti er það sem hvetur mig mest. Ég rannsaka líka mikið við að lesa hönnunarblöð og fylgja þverfaglegum hönnuðum eins og Harry Nuriev og Virgil Abloh á samfélagsmiðlum. Í hönnunarferlinu fæ ég innblástur frá tónlist: Ég hlusta á tónlist sem er einhvern veginn tengd við strauma verkefnisins. Þetta er yfirgripsmikil reynsla sem gerir mér kleift að halda einbeitingu og gefa rýminu sem ég hanna sterka sjálfsmynd.
Er eitthvert rými á heimili þínu í uppáhaldi hjá þér? Hvaða rými hefur þú lagt mesta áherslu á?
Örugglega eldhússvæðið því ég lít á það sem kjarna hússins. Ég ólst upp í hefðbundinni ítölskri fjölskyldu og það þýðir að kvöldmaturinn fyrir mig hefur alltaf verið „heilagur“. Það er: augnablikið þegar fjölskyldan er saman til að borða og tala… jafnvel í marga klukkutíma.
Hvaða litir einkenna stílinn þinn? Hvaða efni eru í uppáhaldi?
Ég er heltekinn af öllum bláum og bleikum litbrigðum en ég er ekki hræddur við að nota aðra liti í verkefnin mín: flestir þeirra einkennast af líflegum litum og ég hef tilhneigingu til að velja þá vegna þess að þeir hafa djarfan og fjörugan persónuleika.
Hvernig uppgötvaðir þú La Boutique Design?
Ég var að leita að líflegum appelsínugulum stól fyrir verkefnið mitt hér í Reykjavík og fann hann á síðunni! TOLIX Chair T37 Perforated Painted var einmitt það sem ég var að leita að til að færa smá gleði í verkefnið.
Hvaða vörur La Boutique Design eru í uppáhaldi hjá þér?
3 uppáhalds vörurnar mínar eru: TOLIX Stóllinn T37 Perforated Painted (Orange), KANN DESIGN Galta (Blue Oak) and LYON BETON Singleton stóllinn.
Hvaða verkefni eru á döfinni?
Í augnablikinu er ég að hanna innréttingar fyrir 5 íbúðir á Akureyri og ég er að vinna að mjög furðulegu fatahönnunar verkefni sem mun koma í ljós fljótlega í listasafni í Berlín. Á næstu mánuðum mun ég fylgjast með byggingarsvæðum tveggja húsa sem ég teiknaði nýlega á norðurhluta Ítalíu.
Covid hafði mikil áhrif á listageirann. Þú bjóst til tvö listaverk tengd Covid. Getur þú sagt okkur nánar frá þeim verkum?
Annars vegar hefur þessi heimsfaraldur (eins og allir faraldar á undan) haft mikil, efnahagsleg áhrif á flest alla en á hinn bóginn gaf það okkur einstakt tækifæri til innri skoðunnar og vaxtar.
Undanfarin ár höfum við fyllst lotningar yfir stórum, fallegum orðum eins og sjálfbærni, umhverfisvernd og slíku. Þegar heimsfaraldurinn skall á gafst okkur tækifæri til að virkilega hrinda þessum lausnum í framkvæmd en okkur mistókst alveg gríðarlega að mínu mati:
Í stað þess að nota nýjustu tækni okkar til að koma í veg fyrir útbreiðslu Covid-19 þá enduðum við á ofnotkun fljótlegra og ódýrra tækja úr plasti sem ekki er hægt að endurvinna vegna þess að þau eru talin eitraður úrgangur.
Til að varpa ljósi á þessa fáránlegu mengun vegna faraldursins hannaði ég fyrst „Couch-19“-ísjaka laga sessupúða sem er unnin með einnota grímum sem safnað var frá götum heimabæjar míns á Ítalíu. Verkefnið fór víða á netinu og leyfði mér að senda sterk skilaboð til alheimsins. Með sama markmið í huga birti ég nýjasta verkefnið mitt sem heitir „Coat-19“- úlpu fyllta með einnota grímum sem safnaðar voru á götum Reykjavíkur. Þessa hönnun vann ég ásamt Aleksi Saastamoinen, fatahönnunarnema við Aalto háskólann.
Getum við einnig litið á Tobia Zambotti sem listamann?
Ég vil ekki vera stimplaður á einhvern ákveðinn hátt því ég þarf að geta haft rými til þess að gera óendanlegar og ótakmarkaðar tilraunir með hönnun minni. Ég er þverfaglegur hönnuður og mér finnst þægilegt að vinna á mismunandi sviðum því ég hef bæði skapandi og vísindalegan bakgrunn þökk sé námi mínu í list, arkitektúr og hönnun.
